Er zijn cultureel acceptabele manieren om de tijd tot een speciale gebeurtenis, zoals emigratie, te tellen.
Normaliter hang je een kalender op. Je kan dan eventueel kiezen voor een zelfgemaakte waar je uren op hebt zitten knutselen. Bijvoorbeeld eentje die vanaf januari t/m juli bedrukt is met foto’s van kind 1, duidelijk je oogappel. Op maand augustus een plaatje van Oma in de Beekse Bergen hurkend achter kind 2, met daar achter weer een aanstormende kudde buffels met niet veel goeds in zin. En op de maand september zie je Oma met kind 2 verkleed als Peppie en Kokkie struinend door Artis. Heel apart.
Opa heeft een plekje gekregen vanaf maand oktober samen met kind 3, je man.
In oktober zie je Opa en Man vissend met 7 hengels van verschillende formaten, naast elkaar aan de kade waar volgens mij geen vis komt. En op maand november dan tóch Opa met een enorme vis in de lucht, want het was zijn hengel. Op maand december Opa en Man de vis etend… althans ze denken dat het de vis is.

Of je kiest voor je postzegelverzameling, want je hebt er in de loop van tijd net 12 verzameld, dus dat past prima.

Andere optie is, je gaat voor de serie foto’s die je getrokken hebt tijdens je vakantie op de Noordpool, bestaande uit foto’s gemaakt op de boot waar je drieënhalf maand op gezeten hebt en vanwaar je heel af en toe, en héél ver weg een pinguïn dacht te zien die jullie flappend en oenig leek aan te staren. Zo’n vakantie waarna je thuis komt met 867 foto’s van witte vlekken met een ondefinieerbaar zwart stipje. Het enige verschil zit ‘m in de locatie van dat stipje. Een flutvakantie dus.

Je kan ook een kalender kopen, waar iemand anders op heeft zitten knutselen.

De kalenders daar gelaten, ik heb een andere manier om mijn tijd te tellen; ik tel wc rollen. Nu heb ik uitgerekend dat ik ongeveer een maand doe met een standaard pak van 4 rollen. Soms wijkt het wat af; beetje afhankelijk van je werkrooster en andere zaken. Wij kopen niet de 4 laagse, maar de gewone van AH, dus ook daar moet je consequent in zijn anders gaat de vlieger niet op.
Over zo’n kleine 4 maanden gaan we definitief verhuizen naar Portugal, dat zou betekenen dat er nog 16 rollen te gaan zijn. Als ik nu een familypack koop van 16 rollen, hoef ik nooit meer toiletpapier te kopen in Nederland.
Dat is een hele vreemde gedachte; nooit meer langs de Amsterdamse grachten met je family pack lopen, iets waar eigenlijk iedereen een hekel aan heeft.
Voor het ondernemen van dit soort acties ben ik dan ook altijd goed voorbereid, ik zorg ervoor dat ik zóveel boodschappen moet doen dat het pak slechts onderdeel is van een overdaad aan veel te dure boodschappen, zodat ik onopgemerkt die grachten langs kan lopen.

Straks, eenmaal wonend in Portugal, kan ik de auto meenemen en het recht voor de Pingo Doce parkeren, desnoods op de invalide parkeerplaats, maar kom!… iets van slechte gewoontes moet ik mee kunnen nemen om deze culturele overgang soepel te laten verlopen.
Dat betekent dus dat ik met mijn winkelkarretje de wc rollen zo die achterbak in kan gooien.
Ultieme vrijheid dus! De een is blij met een weekje vakantie, ik met het incognito kunnen vervoeren van mijn wc rollen.
Ben ik dan uiteindelijk toch blij met weinig?